Zelf vindt hij het helemaal niks, als zijn films worden geïnterpreteerd, geduid of zelfs maar enigszins samengevat. Of nou ja, híj gaat het in ieder geval niet doen. Gewoon ondergaan, moeten we, beléven. Is toch niet verboden?
 
Zeker niet, maar ergens onderweg heeft hij toch zijn stempel (sorry) weten te drukken (sorry!) op het Nederlandse filmlandschap. Of toch op zijn minst een groot en enthousiast thuispubliek vergaard, waaronder bijvoorbeeld het voltallige Kijkhuis-personeel, maar ook Leids universitair docent Peter Verstraten. Van zijn hand verscheen onlangs het allereerste boek over Alex van Warmerdam. (Waarin hij uitlegt dat je Van Warmerdam-films eigenlijk niet kunt uitleggen.)
 
Reden genoeg, kortom, om deze zomer een Van Warmerdam-special te organiseren. We noemen de reeks: Vijf keer van Warmerdam. Gewoon, omdat we moesten kiezen. Geen cursus, geen mening, geen uitleg. Precies zoals Van Warmerdam het wil. (Denken we.)